Door Kiara Homan
Er zijn wereldwijd meer dan 500 verschillende haaiensoorten. Velen hebben hun kenmerken aangepast om hun omgeving te overleven. De meesten van ons kennen de majestueuze en krachtige toproofdierhaaien die vaak wateren bezoeken waar mensen worden gevonden, maar veel kleinere soorten worden zelden waargenomen. In dit artikel bespreken we enkele van de zeldzaamste haaiensoorten ter wereld.
Dit zijn 's werelds zeldzaamste haaiensoorten
De Gurry-haai, of de Groenlandse haai, is een van deze zeldzame soorten die al vele jaren op mensen hebben gezinspeeld. Deze enorme haaien werden voor het eerst gezien in Groenland en zijn ook te vinden in de Noord-Atlantische Oceaan in de buurt van IJsland, Noorwegen en Canada. Deze haaien zijn vergelijkbaar met de grootte van een grote witte haai en staan erom bekend
worden 6.4 meter lang en wegen 400 kg. Hun vlees is giftig vanwege het TMAO-enzym waardoor ze in zulke koude temperaturen kunnen leven, hoewel er nog steeds op deze haaien wordt gejaagd voor hun vlees, aangezien deze gifstoffen na een paar maanden uitharding verdwenen zijn. In tegenstelling tot hun tegenhanger van formaat, zijn Gurry-haaien niet-confronterend en cruisen ze het liefst rond de 2200 meter en wetenschappers denken dat ze dieper gaan om te voorkomen dat ze worden ontdekt, en aangezien ze aaseters zijn, is dit perfect voor hen om zich te voeden met alles wat ze tegenkomen, dood of in leven. Ze zijn ook de langstlevende gewervelde dieren en dit blijkt uit hun snelheid. Langzaam en gestaag wint de race.
De reuzenbekhaai is ook een zinspelende haaiensoort en is de kleinste van de drie geregistreerde filterhaaiensoorten. Ze voeden zich met planktonische prooien, waardoor ze kunnen jagen met hun mond, die gemiddeld 1.3 meter wijd open staat om hun prooi uit de diepe oceaan te filteren.
Er is weinig bekend over deze soort vanwege de manier waarop ze zich in de diepten van de oceaan verbergen, maar ze worden meestal gevonden in de buurt van Australië, Taiwan en Japan. Een interessant feit over deze haaien is dat wetenschappers geloven dat hun lippen bioluminescent zijn om hun kleinere plankton en schaaldieren naar zich toe te trekken. De reuzenbekhaaien zijn langzame zwemmers, niet alleen om te helpen bij het filteren, maar vanwege hun lichaamsstructuur maakt hun kopstructuur in vergelijking met hun lichaam het moeilijk om snel te bewegen, daarom zijn de donkere delen van de oceanen van grote veiligheid voor deze soort.
Een andere zeldzame soort is de franjehaai, een van de meer primitieve haaiensoorten die genoemd is naar hun vergelijkbare slangachtige uiterlijk. Dit komt door het gebrek aan concurrentie omdat het de diep-diepe oceaan van minder dan 1000 meter bewoont, waar andere roofdieren beperkt zijn op de zeebodem van de oceaan.
Deze haaien hebben ongeveer 300 drietandige tanden en voeden zich voornamelijk met inktvis en andere haaiensoorten. Omdat de waarnemingen van deze soort zo zeldzaam zijn, zijn hun leefgebieden vrij fragmentarisch, voornamelijk in gebieden zoals Noord-Schotland, Chili, Namibië en Zuid-Californië, Zuid-Afrika en Japan.
De Sharp-nose Sevengill, niet te verwarren met de Broad nose Seven-kieuw die we in False Bay zien, wordt als zeldzaam beschouwd, niet alleen omdat ze een beperkt aantal hebben, maar ook omdat er door de jaren heen sporadisch melding van is gemaakt. Deze haaien zijn aan de kleine kant, groeien tot 139 cm en zwemmen rond de 1000-
meter markering, dicht bij de zeebodem. Ze worden ook overal gezien, maar niet in de noordelijke Stille Oceaan vanwege de koudere temperaturen.
Vogelsnavelhondshaai maken ook deel uit van de zeldzame haaiensoorten en staan ook bekend als de Brier-haai. Deze soort wordt, vanwege de diepten waarin ze leven, niet vaak gezien door mensen, omdat ze onder de 1500 meter leeft, maar kan worden gezien tijdens de jacht, aangezien ze tot 200 meter kunnen komen om te jagen op inktvis, schaaldieren en andere vissen.
Ze hebben een wereldwijde distributie, maar komen vaker voor op de Britse eilanden. Hun kenmerkende snuiten en hun groene ogen onderscheiden hen van andere haaiensoorten, beide geëvolueerd om te jagen in de diepere donkere oceaangebieden en ze zijn klein van ongeveer 90 cm, hoewel er vanwege hun beperkte waarnemingen geen minimumgrootte is vastgelegd.
Een andere kleinere haaiensoort is de pyjamahaai, een meervalsoort die hier in False Bay voorkomt en vanwege zijn leefgebied en jachtkeuze als laag op de waarnemingsradar wordt beschouwd. Deze haaien leven voornamelijk langs de kusten van Zuidelijk Afrika en Zuidoost-India en jagen alleen 's nachts op schaaldieren,
broze wormen, kleine knuppels en hagfish. Deze prachtige soorten verstoppen zich overdag in de Rocklands en grotten in kelpbossen en worden slechts rond de 101 cm groot. Pyjamahaaien produceren slechts twee eieren tegelijk en omdat er momenteel geen inspanningen voor natuurbehoud worden gedaan, betekent dit dat ze steeds meer worden bedreigd.
De volgende kleine haaiensoort is de Sierlijke Wobbegong-haaiensoort, een van de meer uniek ogende soorten op de lijst omdat zijn lichaam lijkt op de flora op de zeebodem, waardoor hij zich verbazingwekkend kan camoufleren. Deze camouflage is gemaakt op basis van de flapachtige textuur van de huid en helpt bij het jagen op deze haaien
blijven onbeweeglijk totdat ze hun prooi grijpen, zoals snappers, paling en ludericks. Ze jagen meestal 's nachts en als ze niet jagen, gaan ze vaak in een 'slaapachtige' toestand op het zand in de buurt van rotsgrotten. Een interessant feit over hun kleuring is dat hun leeftijd erin te zien is omdat ze kleur verliezen naarmate ze ouder worden. Sierlijke Wobbegong zijn ongeveer 130 cm groot en hoewel ze aan de kleine kant zijn, kunnen hun beten behoorlijk pijnlijk zijn en ze bijten duikers vaak per ongeluk omdat ze zich zo goed kunnen verstoppen. Door hun fysieke kenmerken en het feit dat de commerciële visserij hun aantal heeft uitgeput, worden ze niet vaak door mensen gezien.
De laatste haai op deze lijst leeft in de tropische rivieren in de buurt van kusten en is de speertandhaai. Ze zijn te vinden in zowel zoet als zout water, maar komen vaker voor op de bodem van rivieren en zijn te vinden in de buurt van Australië en Nieuw-Guinea, waar wateren in het westen van de Stille Oceaan tot een diepte van 10 meter zijn.
Speertandhaaien hebben zich aangepast om zich te verstoppen in het troebele rivierwater, passend bij hun grijsachtige tint, en jagen voornamelijk op de vissen in bijna volledige duisternis. Ze zijn een soort walvishaai, worden ongeveer 2.6 meter lang en gebruiken de stroming om zich te verplaatsen vanwege hun trage aard. Habitatdegradatie en hun lage populaties, zoals veel andere soorten rivierhaaien, zijn de redenen waarom ze zo zelden worden waargenomen met ongeveer 2500 in totaal.
Haaien zijn verbazingwekkende wezens die zijn geëvolueerd op basis van hun milieubehoeften. De zeldzaamheid van de verschillende soorten wordt sterk beïnvloed door menselijke betrokkenheid, gewoonlijk overbevissing waardoor de aantallen afnemen of hun aanpassing aan het leven in de diepe oceaangebieden waar duikers tot voor kort niet konden komen. Onze oceanen hebben slechts acht procent van hun hoeken verkend, waardoor er een massale hoeveelheid schuilplaatsen overblijft, niet alleen voor bekende maar ook voor onbekende haaiensoorten. Apex Predators biedt het beste kelp bosduiken kaapstad en haaienkooiduiken kaapstad. Als je dit artikel leuk vond, ben je misschien ook geïnteresseerd in ons andere artikel, waar we het hebben over: de beste duikbestemmingen voor haaien.
