ยิ่งใหญ่ ข้อเท็จจริงฉลามขาว

ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ (Carcharodon carcharias) หรือที่รู้จักในชื่อ Great white, white shark หรือ “white pointer” เป็นสายพันธุ์ของปลาฉลามปลาทูขนาดใหญ่ ซึ่งพบได้ทั่วไปในน่านน้ำที่มีอากาศอบอุ่นของมหาสมุทรหลักๆ ทั้งหมด Great Whites ได้ชื่อมาเพราะพวกเขามีขนาดใหญ่และมีท้องสีขาวสะอาดและด้านล่าง ส่วนบนเป็นสีเทาหินชนวนเพื่อให้กลมกลืนกับพื้นทะเล เป็นชื่อที่คู่ควรสำหรับนักล่าผู้สง่างามและน่าเกรงขามอย่างแท้จริง ไวท์พอยน์เตอร์ถูกตั้งชื่อโดยนักวาฬชาวออสเตรเลีย เนื่องจากฉลามเหล่านี้มักจะเห็นกินท้องในขณะที่พวกมันกินซากปลาวาฬ จุดอ่อนสีขาวที่ปกติแล้วไม่ค่อยเห็นในกรณีนี้โดดเด่นมากจนเป็นแรงบันดาลใจให้ชื่อ "White Pointer" Great Whites เป็นปลารูปร่างตอร์ปิโดที่มีความคล่องตัวและมีหางที่มีรูปร่างห้อยเป็นตุ้มทรงพลังที่สามารถขับเคลื่อนพวกมันผ่านน้ำด้วยความเร็วสูงถึง 25 ไมล์ต่อชั่วโมง นอกเหนือจากการให้แรงขับ กระดูกงูหาง (หาง) ทำหน้าที่เป็นตัวกันโคลง

ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่เป็นหนึ่งในหลายสายพันธุ์ที่ Linnaeus บรรยายไว้ครั้งแรกใน Systema Naturae ของเขาซึ่งเป็นสถานที่สำคัญในปี 1758 ฉบับที่ 10 ซึ่งเป็นชื่อทางวิทยาศาสตร์ตัวแรกของมันคือ Squalus carcharias ต่อมา เซอร์ แอนดรูว์ สมิธ ได้กำหนดให้คาร์คาโรดอนเป็นชื่อสามัญในปี พ.ศ. 1833 และในปี พ.ศ. 1873 ด้วย

พบในน่านน้ำที่มีอากาศเย็นและอบอุ่นริมชายฝั่งทั่วโลก ไม่มีข้อมูลที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับประชากรของ Great White แต่การประมาณการชี้ให้เห็นว่าประชากรในแอฟริกาใต้ซึ่งจนถึงเมื่อเร็ว ๆ นี้คิดว่าเป็นพื้นที่รวมสูงสุดของสปีชีส์อาจมีจำนวนน้อยกว่า 500 อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์เห็นพ้องกันว่าจำนวนของพวกมันลดลงอย่างรวดเร็วอันเนื่องมาจากการจับปลาเหยื่อหลักมากเกินไปโดยบังเอิญ อวนจับปลาและการประมงอื่นๆ ตลอดจนการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศท่ามกลางปัจจัยอื่นๆ พวกมันจัดเป็นสายพันธุ์ที่อ่อนแอภายใต้ CITES ตามรายงานของ Guardian (2010) การสำรวจล่าสุดซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสำรวจสำมะโนเพื่อชีวิตทางทะเล พบว่ามีเสือขาวเพียง 3,500 ตัวเท่านั้นที่เหลืออยู่ในป่า ซึ่งเป็นจำนวนใกล้เคียงกับจำนวนเสือที่นักอนุรักษ์เชื่อว่าเหลืออยู่

ร่างกายของฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่มีร่องเหงือกห้าช่อง ไม่มีครีบครีบ ครีบทวาร และครีบหลักสามครีบ ครีบหลังตั้งอยู่ที่ด้านบนของหลังและมีครีบอกสองครีบอกอยู่ที่ด้านข้าง

แม้ว่าการวัดเหล่านี้จะไม่ได้รับการยืนยัน แต่ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่บางตัวที่จับได้ในยุคปัจจุบันคาดว่าจะมีความยาวมากกว่า 7 เมตร (23 ฟุต) แต่คำกล่าวอ้างเหล่านี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์บ้าง อย่างไรก็ตาม JE Randall เชื่อว่าฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่อาจมีความยาวเกิน 6.1 เมตร (20 ฟุต) ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ถูกจับในออสเตรเลียเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 1987 ปลาฉลามตัวนี้คาดว่ายาวกว่า 6.9 เมตร (23 ฟุต) โดย Peter Resiley และถูกกำหนดให้เป็น KANGA [ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่อีกตัวถูกจับในมอลตาโดย Alfredo Cutajar เมื่อวันที่ 16 เมษายน 1987 ฉลามตัวนี้คาดว่ายาวประมาณ 7.13 เมตร (23.4 ฟุต) โดย John Abela และถูกกำหนดให้เป็น MALTA อย่างไรก็ตาม Cappo ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์เพราะเขาใช้วิธีประมาณขนาดฉลามที่ JE . เสนอ Randall แนะนำว่าตัวอย่าง KANGA นั้นยาว 5.8–6.4m (19–21ft) ในทำนองเดียวกัน IK เฟอร์กูสันยังใช้วิธีการประมาณขนาดฉลามที่เสนอโดยJE แรนดัลแนะนำว่าชิ้นตัวอย่างมอลตามีความยาว 5.3–5.7 เมตร (17–19 ฟุต) อย่างไรก็ตาม หลักฐานภาพถ่ายชี้ให้เห็นว่าตัวอย่างเหล่านี้มีขนาดใหญ่กว่าการประมาณขนาดที่ได้จากวิธีการของแรนดอลล์ ดังนั้น ทีมนักวิทยาศาสตร์—HF มอลเล็ต, GM Cailliet, AP Klimley, DA Ebert, AD Testi และ LJV Compagno— ทบทวนกรณีของตัวอย่าง KANGA และ MALTA ในปี 1996 เพื่อแก้ไขข้อพิพาทโดยทำการวิเคราะห์ทางสัณฐานวิทยาที่ครอบคลุมของซากฉลามเหล่านี้ และตรวจสอบหลักฐานภาพถ่ายอีกครั้งเพื่อพยายามตรวจสอบการประมาณค่าขนาดดั้งเดิมและการค้นพบนั้นสอดคล้องกัน กับพวกเขาเหล่านั้น. ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการประเมินโดย P.Resiley และ J.Abela นั้นสมเหตุสมผลและไม่สามารถตัดออกได้] หญิงผิวขาวตัวใหญ่โดยเฉพาะที่มีชื่อเล่นว่า “DeepBlue” ซึ่งวัดได้ประมาณ 6.1 เมตร (20 ฟุต) ถูกถ่ายทำที่ Guadalupe ระหว่างการถ่ายทำ Shark Week ปี 2014 “Jaws Strikes Back” ต่อมา Deep Blue ก็ได้รับความสนใจอย่างมากเช่นกันเมื่อเธอถ่ายทำขณะโต้ตอบกับนักวิจัย Mauricio Hoyas Pallida ในวิดีโอไวรัสที่ Mauricio โพสต์บน Facebook เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2015 Deep Blue ถูกพบในภายหลังที่ Oahu ในเดือนมกราคม 2019 ในขณะที่เก็บซากวาฬสเปิร์ม ครั้นแล้ว เธอกำลังถ่ายทำว่ายน้ำข้างนักดำน้ำ ฉลามขาวผู้โด่งดังโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คาดว่าเป็นสัดส่วนที่สูงเป็นประวัติการณ์ ครั้งหนึ่งเคยลาดตระเวนบริเวณที่ประกอบด้วยอ่าวเท็จ ประเทศแอฟริกาใต้ กล่าวกันว่ามีความสูงมากกว่า 7 เมตร (23 ฟุต) ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 ฉลามตัวนี้ที่รู้จักกันในท้องถิ่นว่า "เรือดำน้ำ" มีชื่อเสียงในตำนานซึ่งได้รับการก่อตั้งมาอย่างดี แม้ว่าข่าวลือจะระบุว่าฉลามตัวนี้มีขนาดเกินจริงหรือไม่มีอยู่เลยก็ตาม แต่เรื่องราวของ Craig Anthony Ferreira อายุน้อยในขณะนั้น ผู้เชี่ยวชาญด้านฉลามที่มีชื่อเสียงในแอฟริกาใต้ และพ่อของเขาระบุว่าเป็นสัตว์ขนาดใหญ่ผิดปกติที่มีขนาดและกำลังมาก (แม้ว่าจะเป็นฉลามก็ตาม) ยังคงไม่แน่ชัดว่าปลาฉลามมีมวลมากเพียงใดเมื่อรอดจากการถูกจับในแต่ละครั้งที่ติดตะขอ)

ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่มีฟันเรียงเป็นแถว ฟันสองแถวแรกใช้สำหรับจับและตัดเหยื่อที่กิน เนื่องจากเหยื่อของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่สามารถผ่านเข้าไปได้ค่อนข้างยาก ฟันจำนวนมากสามารถหักได้ในขณะรับประทานอาหาร ฟันเหล่านี้มีความสำคัญต่อการให้อาหาร และเมื่อฟันซี่ใดซี่หนึ่งหัก จำเป็นต้องเปลี่ยนทันที นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่จึงมีฟันหลายแถว เนื่องจากฟันอีกซี่ในแถวสุดท้ายสามารถแทนที่ฟันหน้าได้เมื่อฟันหัก สึกกร่อน หรือเมื่อฟันหลุดออกมา

ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่มีฟันประมาณสองร้อยห้าสิบซี่ เรียงกันเป็นห้าแถว 

ดูเหมือนคำถามทั่วไป แต่เมื่อคุณพิจารณาว่าเราไม่รู้เกี่ยวกับฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่มากเพียงใด เช่น พวกมันให้กำเนิดที่ใด คุณจะรู้ว่าไม่มีคำตอบง่ายๆ ในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับฉลาม เพื่อที่จะบอกคุณว่าฉลามขาวมีฟันกี่ซี่ตลอดอายุของมัน เราจะต้องทำการคำนวณ: อัตราการสูญเสียฟัน x อายุขัยเฉลี่ยของฉลาม = จำนวนฟันตลอดอายุขัย พวกเขาสามารถสูญเสียมากถึง 20 ในชีวิต ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาทั้งหมดสูญเสียเงินจำนวนนั้นเพียงบางส่วนเท่านั้น

ฉลามส่วนใหญ่เป็นสัตว์ที่ผสมพันธุ์กับไข่ รวมทั้งฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ 

ฉลาม Ovoviviparous มีไข่ที่พัฒนาภายในร่างกายของแม่ ไข่ได้รับการปฏิสนธิภายในและปลาฉลามที่กำลังพัฒนาได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยไข่แดง ตัวอ่อนจะฟักออกมาภายในท่อนำไข่และยังคงได้รับการบำรุงจากไข่แดงที่เหลือซึ่งยังคงเกาะติดอยู่กับร่างกาย เช่นเดียวกับของเหลวที่หลั่งออกมาทางท่อนำไข่ ฉลามบางสายพันธุ์กินเนื้อเป็นอาหาร โดยกินไข่และตัวอ่อนอื่นๆ ภายในท่อนำไข่ มีลูกสุนัขเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่อยู่รอดจนเกิด จากนั้นเด็กจะเกิดและทำงานได้อย่างสมบูรณ์

เชื่อกันว่าฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ เช่นเดียวกับฉลามฟันมอมแมม ฝึกฝนสิ่งที่เรียกว่า oophagy หรือที่รู้จักกันในชื่อการกินเนื้อระหว่างมดลูก โดยที่ตัวอ่อนที่กำลังพัฒนาที่แข็งแรงและดุร้ายที่สุดกินไข่ที่ยังไม่ได้ผสม (พี่น้องที่มีศักยภาพ) เพื่อเป็นอาหาร

ฉลามเกิดมาพร้อมกับฟัน ลูกฉลามเข้าสู่โลกที่มีฟันครบชุดต่างจากมนุษย์ ทำให้ง่ายต่อการเลี้ยงและดูแลตัวเอง เนื่องจากไม่มีผู้ปกครองดูแล โดยพื้นฐานแล้วพวกมันถือกำเนิดและพร้อมที่จะเป็นลูกนักล่าตัวน้อยที่สมบูรณ์แบบตั้งแต่ช่วงแรก ๆ

ทารก ฟันฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่นั้นแคบกว่าผู้ใหญ่มากและเหมาะที่จะกินฉลามและปลาที่มีขนาดเล็กกว่า และเมื่อพวกมันยังเด็กจริงๆ ฟันของพวกมันจะมีสามยอด หมายความว่าทั้งสองข้างของโคนฟันแต่ละซี่จะมี สองจุดเล็ก ๆ ที่คมชัด

เมื่อกำเนิดลูกฉลามขาวตัวใหญ่ มันจะวัดได้ประมาณ 5 ฟุต (1.3 ถึง 1.5 เมตร) และหนักประมาณ 77 ปอนด์ (35 กิโลกรัม) 

จากการศึกษาในปี 2014 ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่มีอายุการใช้งานยาวนานถึง 70 ปีหรือมากกว่า สูงกว่าการประมาณการครั้งก่อน ทำให้เป็นหนึ่งในปลากระดูกอ่อนที่มีอายุยืนยาวที่สุดที่รู้จักในปัจจุบัน

ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่อาศัยอยู่ในน่านน้ำชายฝั่งและนอกชายฝั่งเกือบทั้งหมดซึ่งมีอุณหภูมิของน้ำอยู่ระหว่าง 12 ถึง 24 °C (54 ถึง 75 °F) โดยมีความเข้มข้นมากกว่าในสหรัฐอเมริกา (ตะวันออกเฉียงเหนือและแคลิฟอร์เนีย) แอฟริกาใต้ ญี่ปุ่น โอเชียเนีย ชิลี และทะเลเมดิเตอร์เรเนียน รวมทั้งทะเลมาร์มาราและบอสพอรัส . ในมหาสมุทรเปิด ฉลามขาวยักษ์ได้รับการบันทึกที่ 3,900 ฟุต การค้นพบนี้ท้าทายความคิดดั้งเดิมที่ว่า Great white เป็นสัตว์ทะเลชนิดหนึ่ง

ปลาสีขาวตัวใหญ่เป็นปลา epipelagic ส่วนใหญ่พบในที่ที่มีสัตว์น้ำมากมายเช่นแมวน้ำขน (อาร์คโทเซฟาลัส ssp.) สิงโตทะเล สัตว์จำพวกวาฬ ฉลามอื่นๆ และปลากระดูกใหญ่

การศึกษาในปี 2007 ใช้การสแกน CT ของกะโหลกศีรษะของฉลามและแบบจำลองคอมพิวเตอร์เพื่อวัดแรงกัดสูงสุดของฉลาม การศึกษาเผยให้เห็นถึงแรงและพฤติกรรมที่กะโหลกศีรษะของมันได้รับการปรับให้รับมือและแก้ไขทฤษฎีที่แข่งขันกันเกี่ยวกับพฤติกรรมการกินของมัน ในปี 2008 ทีมนักวิทยาศาสตร์ที่นำโดย Stephen Wroe ได้ทำการทดลองเพื่อกำหนดกำลังกรามของฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ และผลการวิจัยพบว่าตัวอย่างที่มีมวล 3,324 กิโลกรัม (7,328 ปอนด์) สามารถออกแรงกัดได้ 18,216 นิวตัน (4,095 ปอนด์)

ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ไม่มีนัยน์ตาสีดำและวาววับ พวกเขามีดวงตาสีฟ้าที่สวยงามจริงๆ ม่านตาของฉลามขาวไม่ใช่สีดำ มันเป็นสีน้ำเงินเข้มมาก

การดำน้ำทั่วโลกกับฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีกรงนั้นไม่ได้ทำในเชิงพาณิชย์: ไม่มีผู้ให้บริการทัวร์รายใดในโลกที่โฆษณากิจกรรมนี้เนื่องจากความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง 

ไม่ชัดเจนว่าการเพิ่มขึ้นพร้อมกันของการจับปลาฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ได้ก่อให้เกิดการลดลงของประชากรฉลามขาวตั้งแต่ทศวรรษ 1970 จนถึงปัจจุบัน ไม่มีตัวเลขประชากรโลกที่ถูกต้อง แต่ขณะนี้ฉลามขาวถือว่าอ่อนแอ ฉลามมีช่วงเวลาที่ยาวนานระหว่างการเกิดและวุฒิภาวะทางเพศ ทำให้ประชากรฟื้นตัวและเติบโตได้ยาก

น่าเสียดายที่ยังไม่มีใครวัดความเร็วการว่ายน้ำของฉลามขาวที่กำลังแบนราบ การวิเคราะห์ฉลามขาวโจมตีกระดานโต้คลื่นที่ติดตั้งกล้องวิดีโอนอกหมู่เกาะเซาท์ฟารัลลอน รัฐแคลิฟอร์เนีย บ่งบอกถึงความเร็วในการโจมตีของสัตว์ชนิดนี้ ฉันทามติในหมู่นักวิทยาศาสตร์ฉลามในปัจจุบันคือความเร็วสูงสุดในการว่ายน้ำของ Great White อย่างน้อย 25 ไมล์ (40 กิโลเมตร) ต่อชั่วโมง การคำนวณแบบหลังซองคร่าวๆ ของฉันเอง โดยใช้วิธีการต่างๆ นานา แนะนำว่าฉลามขาวอาจมีความเร็วสูงสุด 35 ไมล์ (56 กิโลเมตร) ต่อชั่วโมงหรือมากกว่านั้น นั่นอาจดูไม่เร็วนัก แต่เร็วกว่านักว่ายน้ำโอลิมปิกที่ดีที่สุดเจ็ดเท่า และอาจเร็วกว่าที่คุณหรือฉันสามารถจัดการได้อย่างน้อยสิบเท่า

ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่มักถูกมองว่าเป็นสัตว์นักล่าที่น่ากลัวที่สุดในมหาสมุทร

แต่ถึงกระนั้นฉลามเหล่านี้ก็ยังต้องเผชิญกับภัยคุกคามที่พวกเขาตระหนักดี ผลการศึกษาใหม่พบว่าเมื่อฉลามขาวตัวใหญ่พบวาฬเพชฌฆาตหรือออร์ก้าใกล้บริเวณล่าสัตว์ พวกมันได้หลบหนีและอยู่ห่างกันในระยะเวลาสั้นถึงปานกลาง (4 ถึง 8 สัปดาห์หรือนานกว่านั้น) วาฬเพชฌฆาตเป็นสายพันธุ์เดียวที่รู้จักในการล่าฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่

ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่เพิ่มอุณหภูมิร่างกายของพวกมันโดยใช้ระบบแลกเปลี่ยนความร้อนกระแสตรง โดยมีหลอดเลือดแดงที่ทับซ้อนกันซึ่งเรียกรวมกันว่า rete Mirabelle เป็นหลอดเลือดแดงและเส้นเลือดที่ซับซ้อนซึ่งอยู่ใกล้กันมาก rete Mirabelle ใช้กระแสเลือดหมุนเวียนภายในตาข่ายเพื่อทำหน้าที่เป็นตัวแลกเปลี่ยนกระแสไฟ rete Mirabelle เรียกอีกอย่างว่าเครือข่ายมหัศจรรย์

จากห้าร้อยสายพันธุ์ฉลามที่พบในมหาสมุทรโลก มีเพียงประมาณสองโหลเท่านั้นที่รู้จักกันในชื่อ ซึ่งหมายความว่าพวกมันจำเป็นต้องบังคับน้ำให้ไหลผ่านเหงือกเพื่อหายใจ โดยปกติแล้วจะต้องว่ายน้ำด้วยความเร็วหรือค้นหากระแสน้ำที่เคลื่อนที่เร็วเพื่อคงอยู่ ฉลามเหล่านี้เป็นหนึ่งในสัตว์นักล่าที่เร็วและน่ากลัวที่สุดของทะเล ฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่และฉลามมาโกะต่างก็เป็นเครื่องช่วยหายใจแบบแรม

ที่น่าสนใจคือฉลามไม่มีชื่อเฉพาะสำหรับเพศต่าง ๆ แม้ว่าลูกฉลามจะเรียกว่าลูกหมา 

ทั้งหมดอยู่ในกายวิภาคภายนอกของฉลามขาวผู้ยิ่งใหญ่ ฉลามขาวตัวผู้มีครีบกระดูกเชิงกรานดัดแปลงเรียกว่าตัวหนีบซึ่งใช้สำหรับผสมพันธุ์ ตัวหนีบเป็นเหมือนครีบที่ม้วนขึ้นคู่หนึ่งใต้ลำตัวไปทางด้านหลัง ตัวเมียไม่มีตัวหนีบเหล่านี้

นอกจากนี้ ตัวเมียมักจะมีขนาดใหญ่กว่าตัวผู้ แม้ว่าความแตกต่างนี้อาจไม่ชัดเจนเสมอไป สาเหตุที่ตัวเมียมีขนาดใหญ่กว่าตัวผู้เนื่องจากจำเป็นต้องสามารถอุ้มลูกได้ 2 – 10 ตัวเมื่อตั้งครรภ์ ลูกสุนัขเหล่านี้สามารถมีขนาดใหญ่ได้ถึง 1.5 เมตรเมื่อครบกำหนด นั่นเป็นพื้นที่ที่จำเป็นมาก!

ปลาฉลามทั้งหมดฝึกการปฏิสนธิภายใน ปลาฉลามตัวผู้มีอวัยวะสืบพันธุ์ที่เรียกว่าตัวหนีบ และปลาฉลามตัวเมียมีช่องเปิดที่เรียกว่าเสื้อคลุม บ่อยครั้งฉลามตัวผู้จะกัดตัวเมียเพื่อให้ตัวเมียคงที่ระหว่างการผสมพันธุ์ นี่อาจเป็นกระบวนการที่ยากลำบาก โดยฉลามทั้งสองตัวมักจบลงด้วยบาดแผล

ฉลามขาวยักษ์ตัวผู้มีอวัยวะสืบพันธุ์ที่เรียกว่าตัวจับกันเป็นคู่ และฉลามเพศเมียมีช่องเปิดที่เรียกว่าเสื้อคลุม การปฏิสนธิเกิดขึ้นเมื่อใส่ตัวหนีบเข้าไปในเสื้อคลุมและฉีดสเปิร์มเข้าไปในตัวเมีย เมื่อเริ่มผสมพันธุ์ ฉลามตัวผู้จะขึ้นกับฉลามตัวเมีย ไม่ว่าจะว่ายน้ำข้างหรือข้างใต้

ยังไม่มีการพบเห็นฉลามขาวยักษ์ผสมพันธุ์